Vrouwenrechten wereldwijd
Speech van Minister Jet Bussemaker tijdens de Commission on the Status of Women op 9 maart 2015
Mister / Madam Chair, thank you,
“A child, a teacher, a pen and a book. can change the world.” Words, spoken in this very room by Malala Yousafzai from Pakistan, less than two years ago. As we all know, Malala has since been awarded the Nobel Peace Prize for her deep commitment to education for children, and especially for girls.
Malala addressed the United Nations Youth Assembly eighteen years after the Fourth World Conference on Women in Beijing.
When that conference took place, Malala had not yet been born. She almost died before the world had a chance to hear her story. Shot in the head by a gunman. Because she went to school.
Malala has become world famous. There are millions of women in the world who are less famous but who, like Malala, live under the threat of violence. Just because they are women.
Mister / Madam Chair,
The Kingdom of the Netherlands consists of four autonomous countries: Aruba, Curaçao, Saint Martin and the Netherlands.
It is therefore that we are proud to be here together at this CSW with four ministers from all our countries and I feel privileged that I can make this statement also on their behalf.
In my own country, the Netherlands, there are many areas of life where women are not seen as equal to men. In the Netherlands, inequality is reflected by the fact that half of all Dutch women do not have economic independence, even though all girls in the Netherlands go to school and girls on average perform better than boys in secondary education. Despite this evidence, many Dutch people still believe a woman’s place is in the home looking after the children while the man goes out to work. At best, they feel women should be allowed to work part-time.
Mister Chair / Madam Chair,
Worldwide it is true that more girls attend school today than 20 years ago and that the numbers continue to increase. Yet at the same time there are many countries where girls are denied access to education. It is also true that life expectancy for women has increased over the last two decades.
Yet at the same time, many women and girls have no influence on how they live their lives. In many places, women and girls are still not free to decide when they marry, whom they marry and when they will have children.
Twenty years after Beijing we are forced to conclude that the position of women and girls around the world has improved only marginally. 
This shows that agreements on paper are not sufficient. We need to achieve more if we are to ensure that women and girls can actually go to school. Can be financially independent. Can be free of discrimination. And can feel safe.
As a society, we have to take our responsibility. This applies across the board: from governments to schools, from sports clubs to the United Nations. It’s up to us to support the brave women around the world who dare to take a stand to improve the position of women.
The support we are providing through inclusive finance is an excellent example. By providing micro loans to help women set up small businesses, we are helping them to become financially independent.
Alongside the old boys’ network, it’s time to establish a great girls’ network, and why not at a global level? Women need to help each other. Our generation stands on the shoulders of previous generations. It’s our duty to stand strong and offer that same support to the generations to come.
Change starts with you and with me, and with what we do when we leave this room. We cannot hide behind organizations and institutions, and we cannot look away from what is happening in our own back yard.
We need to ensure that girls and women like Malala and the student at Columbia University can count on protection and justice. So they can live a life to which we are all entitled. Without constantly having to look over their shoulder. That is our responsibility.
Mister Chair / Madam Chair,
I would like to end on a positive note. The HeForShe campaign, launched by UN Women six months ago, is one of the most successful gender campaigns in the history of the United Nations.
This campaign emphasizes that working towards equal rights is not simply a task for women. Men too can speak out in support of gender equality. To date, over two hundred thousand men have done just that through social media and millions of dollars have been donated!
One of many reasons why we should look to the future with hope.
Uit het verslag van Regina Smit (zittend in het middenv an de foto).
Het uitstekende verslag van Regina is te vinden in de rubriek Internationaal. 
Klik voor de aanbevelingen van de Secretaris-Generaal van de VN voor de Commission on the Status of Women59 in 2015, in het Engels, hier.
Voor Vrouwenbelangen zijn Regina Smit en Anje Wiersinga afgevaardigd naar CSW59.
Wordt vervolgd …
===========================================
Debriefing CSW 58 op 1 mei
Er was veel belangstelling voor deze ambtelijke debriefing. Dit is in het kort de uitkomst.
De EU sprak met één stem. De belangrijkste door Nederland bij de EU ingebrachte prioriteiten zijn in het uitkomstdocument van de CSW opgenomen, waaronder de mensenrechtenbenadering en seksuele en reproductieve gezondheid en reproductieve rechten.
Seksuele oriëntatie en gender identiteit (SOGI) is alleen impliciet in de eindtekst gekomen. De teksten over kindhuwelijken zijn versterkt, vooral omdat in de eindtekst wordt gesproken over het kindhuwelijk als schadelijke praktijk en over het momentum om deze praktijk aan te pakken.
De meest controversiële punten tijdens de onderhandelingen vormden de toegang tot uitgebreide kennis en voorlichting over seksualiteit voor adolescenten, de erkenning van het belang van (traditionele) familiewaarden en de nationale soevereiniteit, religie en tradities in relatie tot gendergelijkheid. Het begrip gender stond dit keer niet meer ter discussie.
Commission on the Status of Women
De Agreed Conclusions zijn aangenomen met twee openstaande paragrafen, waarover men het niet eens kon worden.
Aangenomen met een staande ovatie voor de CSW-voorzitter en met vijf rondes van applaus voor de verbazingwekkende speech van feministe Mervat El-Tallaway van Egypte, waarin ze het fundamentalisme verwerpt en stelt, dat vrouwen niet willen terugkomen op eerder genomen besluiten.
“We are denouncing fundamentalists worldwide: women will not be the last bastion of colonialism. We will not accept any retreat from ICPD, Beijing and their review conferences”.
De formuliering van ‘Sexual rights’ en ‘multiple forms of family,’ konden niet door alle regerings-delegaties worden geaccepteerd. Noorwegen deed het verlossende voorstel.
‘Norway calls to recognize sexual rights next year. We should have included Beijing language on families also next year’.
U vindt een overzicht van de gang van zaken in de Engelse rubriek van Internationaal, op http://www.vrouwenbelangen.nl/internation-news-in-english/
De EU en de onderhandelingen
Ieder jaar stemt de Europese Unie in CSW als een blok. Helaas is dit jaar niet gelukt. Malta, Hongarije en Polen waren het niet eens met een amendement over reproductieve rechten. Het gevolg is wel dat de andere EU-landen hierover een sterker amendement konden indienen.
Dit amendement werd gesteund door Oostenrijk, België, Denemarken, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Portugal, Zweden, en de UK.
Italië, Spanje, Slovenië en de Tsjechische Republiek sloten zich hierbij aan, gevolgd door Brazilië, Australië, Nieuw Zeeland, Israël, IJsland, Argentinië, Uruguay, Noorwegen, Colombia, en Zwitserland.
ADD 9: The Commissionair recognizes that protecting and fulfilling the sexual and reproductive health and rights of women and girls is a necessary condition to achieve gender equality, to enable all women to enjoy all human rights, and to prevent and mitigate violence against women and girls.]
Tegen waren Egypte, sprekend namens een groep van 17 landen, the Organisation of Islamic Cooperation (IOC): Algerije, Bahrein, Pakistan, Saudi Arabier, Nemen, Egypte, Iran, Iran, Russin, Syrië, United Arab Emirates, Malachiet, Kuweit en Libië. Indonesië en Bangladesh sloten zich aan.
Moeilijke landen
De landen in het IOC-blok spraken soms voor zichzelf. Of ze deden ‘moeilijk’, zoals veel extra uitleg vragen en ander oponthoud veroorzaken.
Het Vaticaan deed altijd al moeilijk en deed het nog steeds, over gender, sexual violence, en alles wat te maken heeft met sexual and reproductive health and rights (SRHR).
De Afrikaanse groep, die twee jaar geleden zo’n grote rol speelde, was nu verdeeld. Zambia en Kenya en vooral Zuid-Afrika, steunden progressieve amendementen over ‘gender equality and reproductive rights’. Swaziland, Kameroen en Ghana zijn meestal tegen. Andere Afrikaanse landen zijn weer afwachtend. In Latijns Amerika zijn Nicaragua, Chili en de groep CARICOM tegen.
Ondertussen probeeren NGOs via Twitter voor- en tegenstanders met argumenten te steunen of te overtuigen.
Human rights, equality and sustainability
Op 1 maart in Geneve, hield de UN Human Rights Council een high-level discussie gericht op post-2015. Het onderwerp: ‘human rights’ en vooral het verband tussen educatie en human rights.
Er bleken meningsverschillen te zijn over de interpretatie van ‘human rights’ , die meteen doorklonken in CSW.
UN Algemeen Secretaris Ban-Ki Moon betoogde echter dat de post-2015 agenda gebaseerd diende te zijn op drie fundamentele principes: human rights, equality and sustainability. Zo beinvloeden de drie lopende processen elkaar steeds over en weer: de MDGs. de SDGs. en CSW.
Nederland organiseerde drie interessante side events tijdens de Commission on the Status of Women
I. Decent Work for Women: A Case for Living Wages
Op maandag 10 maart van 15 – 4.15 uur, Nederland samen met Bangladesh en in samenwerking met HIVOS. Het gaat om de lage en wisselvallige lonen van werkers in de kledingindustrie. Internationaal probeert men nu de lonen te verhogen door het inschakelen van regeringen, bedrijven, vakbeweging en NGOs. De vraag is: op wat voor manier? Hoe kunnen we dit doorzetten, wat zijn de opeenvolgende stappen die we dan moeten nemen?
Met Lilianne Ploumen, de Nederlandse minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingsamenwerking, de Ambassadeur van Bangladesh, en vertegenwoordigers van de IndustriAll Global Union, het kledingbedrijf H&M, en Asia Floor Wage Alliantie.
MenCare+ : Men Caring for Gender Equality
Minister Lilianne Plaumen gaf de openingsspeech op dinsdag 11 maart van 10 – 11.15 uur, voor een side event georganiseerd door Nederland en de Rutgers WPF over het bevorderen van seksuele en reproductieve rechten voor de gezondheidszorg en het recht hierop. Het is van cruciaal belang om jongens en (jonge) mannen hierin te betrekken. Deze sessie wil inzicht geven, gebaseerd op een initiatief in een aantal landen, hoe men mannen kan bewegen geen vijandige, maar gelijkwaardige partners en verzorgers van vrouwen te zijn.
In het panel internationale deskundigen op het gebied van gehandicapten, Gender Justice, Gender en Familie, Gezondheidszorg, Rutgers WPF Indonesie en Profuma.
Involving Religious Leaders in Women’s Rights Work: Innovative Practices and Challenges from the Field
Op dinsdag 11 maart van 14 – 15.15 organiseerde Nederland samen met het Women Peacemakers Program (WPP) een side event over de struikelblokken en kansen tijdens het samenwerken met religieuze leiders en bij het promoten van de gender equality agenda (zie foto).
Na een overzicht van de ontwikkelingen van het religieus fundamentalisme en het bespreken van pogingen hoe hier mee om te gaan, zijn drie case studies toegelicht.
Minister Lilianne Plaumen gaf de Openingsspeech. In het panel deskundigen van het Ecumenical Womens Initiative, ABAAD – Resource Center for Gender Equality, en het Women’s Leadership for Peace and Security Programme.
(Zie ook de Engelse pagina).
Joan Ferrier
Op 8 maart hebben wij afscheid moeten nemen van Joan Ferrier, activiste en bron van inspiriatie binnen de vrouwen-beweging. Net voor de start van de Commission on the Status of Women moesten wij haar missen. Wat had ze graag meegeleefd met alles wat daar nu aan het gebeuren is.
Vrouwenbelangen brengt haar een groet. Ze staat links op de foto, voor de vlaggen in het gebouw van de Verenigde Naties.
Het nieuws over CSW was goed te volgen op: http://womeninnewyork.blogspot.nl/
IAW en de Commission on the Status of Women
De IAW delegatie bestaat uit 17 leden, afkomstig uit Australie, de UK en de USA, Frankrijk, Denemarken, Griekenland, Zuid-Afrika, Zwitserland en als enige uit Nederland, Anje Wiersinga. De IAW-leden uit andere landen, zoals India, hebben hun eigen nationale lijsten en side events, maar tijdens CSW voegen zij zich bij de IAW-leden in het IAW-programma.
Zo zijn er IAW bijeenkomsten op 11 en 13 maart in het bekende Cafetaria en heeft Soon-Young Yoon iedereen uitgenodigd voor een diner op 14 maart.
Vergaderzaal van de VN. Op de achtergrond de tribune, met de NGOs.
Minister Ploumen wordt het hoofd van de NL-delegatie en zal in CSW aanwezig op 10 en 11 maart.
Irma van Dueren van DSO/EM leidt de regeringsdelegatie, die uit ongeveer 4 a 5 personen zal bestaan. In New York organiseert de Nederlandse regeringsdelegatie eind februari een NGO-briefing, datum nog onbekend. Zoals altijd zal er halverwege CSW een lunch zijn op de NL-ambassade.
Het verzoek voor een NGO-vertegenwoordiger in de NL- regeringsdelegatie is door BuZa afgewezen. Wel is er tijdens CSW dagelijks overleg tussen de regerings-delegatie en een vertegenwoordiger van de Nederlandse NGOs.
Er is een nieuwe URL voor CSW op http://www.unwomen.org/
De URL voor het CSW-bureau is http://www.unwomen.org/en/csw/member-states
Zwitserland is voorzitter van CSW, en Griekenland is voorzitter van de EU.
Er zijn drie Nederlandse side events over: Decent Work; MenCare en Women and Peace, resolution 1325. Een side event over Human Rights is in beraad.
Margriet van der Linden, de Nederlandse vrouwenvertegenwoordiger, neemt als hoofdonderwerp: Sexual Violence.
Tijdens de briefing op 3 februari gingen de aanwezigen akkoord met een aanvulling van het Statement van de Nederlandse delegatie, zij het dat de lay-out daarvan nog zal worden aangepast volgens het UK-model.
Lastige issues en een lobby
De Nederlandse NGOs komen met een georganiseerde CSW-Lobby. Dit is gedelegeerd aan de NGOs IPPF en IWHC. Daarbij gaat het om het rechtzetten van lastige issues, zoals:
– het woord gender(dit woord willen sommige landen liever schrappen)
– het woord equality (men prefereert dan equity, of gelijkwaardig in plaats van gelijk zijn)
– rights of women and girls
– health care services (dat wordt gezien als het promoten van abortus);
– comprehensive sexuality education (dat ziet men als het promoten van seks);
– homo-rechten (dit ziet men als het begin van het promoten van pedofilie) enz. enz.
Malta en Hongarije zijn inmiddels redelijk akkoord met de standpunten van de EU.
Problemen met de ‘language’ van het document kunnen we verwachten van Rusland, het Vaticaan, het Midden-Oosten, en ook van sommige Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse landen.
Equal = equal, no more, no less – but equity is equal in the eyes of the beholder!
Tijdens de rondvraag kwam opnieuw de tegenstelling tussen equality en equity ter sprake.
De Nederlandse vrouwenbeweging heeft over equity (gelijkwaardig) in plaats van equality, jaren geleden maandenlang gevochten. Het staat er nu weer in het NGO-statement!
CSW 2014
De International Alliance of Women heeft met een 343 andere NGOs een Feminist Declaration for Post 2015 ondertekend, over Gender, Economic, Social and Ecological Justice for Sustainable Development.
Deze declaratie geeft een goed beeld van wat feministen willen.
U vindt the Feminist Declaration op de IAW website: http://www.womenalliance.org met IAW op de 173ste plaats!
Inmiddels is CSW in volle gang!
Post-2015 Agenda
De NGOs hebben ook gekeken naar overkoepelende principes voor de Post-2015 agenda. Ze willen een agenda gebaseerd op:
– mensenrechten. met in de kern mensen en niet economieën;
– ongelijkheden aanpakken, bv. door het transformeren van patriarchale normen;- implementatie en monitoring van gemaakte afspraken door concrete plannen, budget-allocatie en accountability
– en in een annex geven de NGOs een aantal suggesties voor ‘gender sensitive targets,’ zoals armoedebestrijding, gezondheid, educatie, milieu, conflictsituaties enz.
Lastige issues en een Lobby
De Nederlandse NGOs gaan een Lobby organiseren om tijdens de onderhandelingen lastige issues en misvattingen te kunnen tackelen. Zoals:
– het woord gender (dit woord willen sommige landen schrappen)
– het woord equality (landen prefereren dan equity, gelijkwaardig in plaats van equality, gelijk zijn aan)
– rights of women and girls (altijd al een lastig issue)- health care services (dat ziet men als het promoten van abortus);
– comprehensive sexuality education (dat ziet men als het promoten van seks);
– homo-rechten (dit ziet men dan als het begin van het promoten van pedofilie) enz. enz.
Wij wachten met spanning op het resultaat van de lobby!
De EU zal zich bescheiden opstellen. Ze wil zo lang mogelijk vasthouden aan de EU als eenheid, omdat zij anders in de onderhandelingen minder sterk staat.
De 58ste zitting van de Commission on the Status of Women zal worden gehouden van 10-21 maart 2014 bij de VN in New York. Vertegenwoordigers van lidstaten, de organisaties en instellingen van de VN en NGOs die daartoe bevoegd zijn door ECOSOC, kunnen deze zitting bijwonen. Dat laatste geldt ook voor Vrouwenbelangen en de International Alliance of Women, die beiden een consultatieve status hebben bij de VN.
Thema’s voor CSW 2014
Prority theme: Challenges and achievements in the implementation of the Millenium Development Goals for women and girls.
Review theme: Access and participation of women and girls to education, training, science and technology, including the promotion of women’s equal access to full employment and decent work (agreed conclusions).
Emerging issue: to be determined.
———————————————————————————————————–
Dit gebeurde er in CSW in 2013
——————————————————————————————————————————–
Thema’s voor CSW 2013: het voorkomen en bestrijden van alle vormen van Geweld gericht tegen Vrouwen en Meisjes
16 maart 2013 – Er is een Agreed Document, na een spannende eindronde, zo meldt IAW Secretary General Lene Pind. Lene Pind heeft via Ning, de besloten IAW discussiewebsite, de leden iedere dag op de hoogte gebracht van de voortgang van de soms gespannen situatie. We zijn blij met het eindresultaat, hoewel niet alles is bereikt wat we wilden.
IAW heeft zich danig geweerd met het maken en tekenen van statements, het organiseren van vier side events en helpen met het formuleren van standpunten in de diverse NGO – ‘caucussen’
Wat hieraan vooraf ging
Op 15 maart hebben een overweldige hoeveelheid vrouwenorganisaties, waaronder de International Alliance of Women, een statement ondertekend,. Het zag er toen somber uit met nog slechts een enkele dag te gaan. Het document moest die avond zijn afgerond, maar er was geen overeenstemming voor meer dan de helft van de paragrafen.
Tot middernacht zijn politici, diplomaten en activisten van vrouwenorganisaties bezig geweest naar aanpassingen te zoeken die door allen kunnen worden geaccepteerd.
Op 13 maart, tegen middernacht, was de derde versie van het document dan eindelijk doorgenomen. De vrouwenbeweging was blij met de volgende goedgekeurde paragraaf: Reformulated (j, j alt and t quat) […] prevent, investigate and punish acts of violence against women and girls that are perpetrated by people in positions of authority, such as teachers, religious leaders, and law enforcement officials, in order to end impunity for these crimes.
De controversiele paragrafen werden even in de ijskast gezet. Nog twee dagen te gaan!
12 maart – De derde versie van het document wordt besproken. Men heeft nu een overzicht van alle moeilijke punten. Het wordt nu vooral een politieke zaak. Er is nog steeds optimisme en hoop op een sterke tekst, zo meldt Lene Pind. Het zal niet makkelijk zijn.
Contraversieel zijn o.a. begrippen als: sexual orientation and gender identity. 
Sommige landen willen national sovereignty invoegen, hoewel ze het Human Rights Verdrag hebben ondertekend, waarin staat dat ‘mensenrechten universeel’ zijn. Dit begon als een suggestie van Afrika, maar nu hebben andere Afrikaanse landen ‘second thoughts’.
Een ander moeilijk punt is ‘violation in intimate partnerships‘.
Enkele Zuid-Amerikaanse landen lanceerden het begrip ‘femicide‘. Het is ‘new language in a UN context’ en de Europese Unie vond het positief dat men het inbracht, maar komt niet terug op al geijkte taal.
Foto: IAW Secretaris Lene Pind en IAW President Lyda Verstegen.
Briefing van de Europese Unie
12 Maart – Briefings van de Europese Unie, onder leiding van de Ierse voorzitter, waren belangrijke bijeenkomsten. De Europese Unie stemt als een geheel, als blok van Europese landen, Eerst moet consensus worden bereikt binnen de EU voordat een amendement kan worden ingediend. Dat was niet altijd eenvoudig. Over deze situatie verscheen een een uitstekend verslag van Joni van de Sand van WO=MEN. Een samenvatting hiervan vindt u op de Engelse pagina.
Internationale Vrouwendag
Internationale Vrouwendag werd op 8 maart met een optocht door New York gevierd. Foto: IAW-leden achter de ‘banner’. Tweede van links: Soon-Young Yoon, vierde van links: Lyda Verstegen.
In New York moet men snel met elkaar kunnen overleggen. Daar zijn binnen IAW afspraken over gemaakt. Ook kan overleg met de leden thuis van belang zijn.
Afgesproken wordt:
– tijdens CSW komt er een dagelijkse blog van onze leden ter plekke in New York, van 4 – 15 maart,
– op Ning, het besloten circuit voor IAW-leden, kan intern worden gediscussieerd over de onderwerpen van CSW.
- Op de IAW-website http://www.womenalliance.org staat een 10-punten-plan, een Outline of a Plan to end Violence against Women and Girls.
- IAW heeft voor CSW een oral statement en een written statement ingebracht en 3 side events.
- Samen met andere organisaties, waaronder zusterorganisatie WILPF, is een Outside Document ondertekend, met een overzicht van alle wetten en maatregelen gericht op gender equality en op het beteugelen van het geweld gericht op vrouwen en meisjes.
IAW-lid Mmabatho Ramagoshi uit Zuid-Afrika organiseerde een side event over: ‘ It takes the whole village to eliminate violence against women’. Op de foto Sizani Ngubane uit Zuid-Afrika, die vragen stelde tijdens de side event .
De twee andere side events gingen over de International Criminal Court in Den Haag, georganiseerd door Susanna Riveles (USA) en de Convention van Istanbul, over het voorkomen en bestrijden van Geweld gericht op vrouwen en meisjes, georganiseerd door de IAW vertegenwoordigsters van de INGOs bij de Raad van Europa, Anje Wiersinga en Betty Doornenbal.
IAW was zeer tevreden over de gang van zaken tijdens de IAW side events. Veel IAW-leden, veel vragen, pittige discussies in alle IAW side events. 
Ook Vrouwenbelangen was tevreden over de inzet van haar vertegenwoordigsters in CSW.
Ondertussen melden de media de gewelddadige verkrachtingszaken in India.
Waar vrouwen (en ook mannen) in een grote demonstratie protesteerden tegen de trage gang van zaken tijdens de behandeling van dergelijke misdadige zaken door de politie en het gerecht.
Ook onze zusterorganisaties protesteerden en liepen mee in de demonstratie. Ze stelden statements op en verstuurden die aan autoriteiten en politici.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Een kort overzicht van wat er tijdens CSW 2012 is gebeurd
Commission on the Status of Women 2012
Stroeve onderhandelingen
Het was een treurig resultaat in 2012, een CSW zonder goedkeuring van het document. De 45-leden van de Commissie hebben de werkzaamheden over de empowerment van plattelandsvrouwen opgeschort. Wel zijn diverse resoluties aangenomen. Vrijdagavond 9 maart 2012 zou de laatste dag van de CSW-onderhandelingen zijn. Voorzitter Marjon V. Kamara (Liberia) maakte aan het eind van de dag de balans op. Er waren slechts 7 paragrafen extra overeengekomen, en nog tientallen paragrafen te gaan.
De voorzitter hield vervolgens een pleidooi en vroeg alle aanwezigen om zich te richten op de groep om wie het in deze CSW ging: rural women. Zij riep op de eigen strijdpunten in dat perspectief te zien en tot een eindresultaat te komen.
Politieke verwikkelingen
De EU gaf aan te willen doorgaan, evenals Zwitserland. De African Group (die al had aangegeven enkele paragrafen mee terug te willen nemen naar de African Group) en Rusland wilden stoppen. Vervolgens bleek uit de zaal dat de wil om verder te gaan ontbrak. De voorzitter besloot dat de informele onderhandelingen op een nader te bepalen tijdstip zouworden voortgezet.
Resoluties
-
- Consensus was er over een ontwerp-besluit over vrouwelijke genitale verminking.
- Aangenomen werd een ontwerp-resolutie over vrijlating van gegijzelde vrouwen en kinderen, en over gewelddaden begaan tegen de burgerbevolking; dit werd veroordeeld als in strijd met het internationaal humanitair recht.
- Unaniem werd een ontwerp-resolutie goedgekeurd over het elimineren van moedersterfte, hoewel sommige afgevaardigen een voorbehoud maakten voor abortus-gerelateerde kwesties, waaronder die van Malta, Polen en van de permanente waarnemersmissie van de Heilige Stoel. (Commentaar: de Heilige Stoel is geen lid van de VN maar beinvloedt als waarnemer wel de besluitvorming. Het is niet de eerste keer dat ze evenals Malta en Polen afwijkende standpunten innemen binnen de EU).
- De vertegenwoordiger van de Russische Federatie was bezorgd over de term ‘schadelijke traditionele praktijken.
- In reactie zei de Mali vertegenwoordigster dat 85 % van de bevolking van haar land door 16 schadelijke traditionele praktijken werd beïnvloed. “Dit is een probleem voor de volksgezondheid,” zei ze. “Dit zijn onze traditionele praktijken en die willen wij bestrijden.”
- Met betrekking tot een ontwerp-resolutie over gendergelijkheid en empowerment van vrouwen bij natuurrampen heeft de Commissie aangedrongen op het ontwerpen en implementeren van gendergevoelige economische hulp en het herstellen van projecten.
- Vrouwen en mannen dienen gelijke toegang te krijgen tot tijdige waarschuwingssystemen en beiden dienen deel te nemen aan het plannen van risico-reductie.
- Het belang van de belangrijke bijdrage van inheemse vrouwen en hun kennis werd erkend, en tevens hun vitale rol in armoedebestrijding, voedselzekerheid en duurzame ontwikkeling.
Tot slot bedankte voorzitter Marjon Kamara samen met UN Secretary General Ban Ki-moon allen voor hun deelname.
Volg ons!
https://twitter.com/Vrouwenbelangen